Nieuws uit de Brugse regio

Tearsshell en Nicolas & Friends in de Brugse Stadsschouwburg

Tearsshell en Nicolas & Friends in de Brugse Stadsschouwburg
Brugge, vrijdag 1/11/2013. Vorig seizoen kreeg Noël een carte blanche, vanavond had Nicolas Delfosse deze eer. Een foyerconcert, echter, waarbij niet was gerekend op de enorm grote belangstelling, dus werd 'Nicolas Delfosse & Friends' verplaatst naar de zaal zelf.

Een beetje Brugse muziekgeschiedenis

Wie Nicolas nu pas ontdekt, een kleine inleiding. 'Blue Boy', 'Too Young to Have One','Heart Like a Wheel'( hun nummer op Humo's Rock Rally in 1986-finale ),… Eind jaren tachtig, The Boy Wonders, een Brugse groep die redelijk success had. Zang, Peter Slabbynck en gitaar wie anders. Een volgend project van Nicolas was 'The Brilliant Drumheads' met het opmerkelijke 'Repent' in 1993. Andere muzikanten maar wel met de drummer van The Boy Wonders. In 1992 hadden ze zelfs enorm veel succes geoogst op het Cactusfestival, voor zover de herinnering, de eerste Brugse groep op dit nu uitgegroeid festival. Red Zebra voorstellen hoeft niet echt, maar ettelijke jaren was Nicolas de leidende gitarist van de groep. Opnieuw verenigd met de zanger van The Boy Wonders. Tussendoor zorgde hij ook nog eens voor tekst en of muziek voor Peters nevenproject 'De Lama's'. Nicolas bleef steeds bezig met zijn muziek en het was bij hem dat je ook alles vond van muziek die je nergens anders in Brugge vond. Zelfs Rombaux had bepaalde exemplaren niet. Dr. Vinyl in de Langestraat, en dit bijna 15 jaar lang. Nadat de platenwinkels over de kop hingen werkte hij onder meer voor Cactus. Enkele jaren stilte maar Nicolas is back in town. Een nieuwe gitaar, en een berg nieuwe nummers vloeiden uit zijn vingers. De Brugse singer songwriter, een componist maar ene die ook enorm graag op het podium staat. We missed you , but you're back, … and how. Wat kon hij met al deze nummers aanvangen, stuur ze de wijde wereld in , fragmenten op You Tube,… zie wel wat ervan komt. Enorme respons en ook van vele bevriende muzikanten die met deze nummers aan de slag wilden. Een ontmoeting met Jessica Lamote ( Vama Veche ), met Sam in Weiland meegespeeld, en de Sundayevenings with friends zorgde ervoor dat er twee projecten geboren werden. Geestige anekdotes, Dr. Guy kwam binnen in de studio, repetitieruimte met één van de nummers, wegens bepaalde technische probleempjes kon dit niet, geen probleem , die avond schreef hij dan maar een volledig nieuw nummer. Philippe Lefief kreeg in zijn studio een zestienjarig zangeresje binnen. Waaw, zo'n stem, in contact gebracht met Nicolas, een vriend, één van de vele vele vrienden. En vanavond zou Karen, dochter van de laatste drummer van Mainstreet, Guy Vanhulle dit nummer brengen. De avond zelf, een groot succes, veel Brugse muzikanten aanwezig, wie waren de Friends? Gemakkelijk te herkennen tijdens het eerste deel –Tearshell-, ze hadden bijna allen een plastiek flesje water in hun bezit. Backstage uit de frigo veronderstel ik.

'Ooit speelde ik hier nog met Red Zebra, maar dit is wel iets anders. Mijn ziel zit in deze nummers en ik hoop dat er op termijn een plaat van komt'. Ph…. Was de moderator/presentator van dienst, met een tekst die je op Belpop niveau kon verfilmen leidde hij Nicolas in.

Tearshell

Deel 1 : Tearshell , met op bas Bart Parmentier, op drums Gino Claeys, gitaar Ralph Bonte, electronics en keyboards Jochen Demeulenaere, zang Jessica Lamote en natuurlijk Nicolas himself. Tien nummers en twee bissen ( wel 2 herhalingen want Ralph zei dat ze geen andere nummers meer hadden ). 'Two Words','Oiled Machine','Crack', … stevige aparte sfeer in de nummers, Brugge is weer een kanjer van een groep rijker. 'Chocalate Box', een aanstekelijk nummer werd dan ook nogmaals herhaald als bis.

Nicolas & Friends

Deel 2 : Nicolas & Friends – 10 nummers, elk door een andere artiest/groep gespeeld. 'Rhytm'-Transcoder, 'Desert Storm'-Piet Foucroul, 'Wonder tree'- Peter Boone op gitaar en zang dochter Indra, 'The Devil in Me'-Guy Balbaert zang en harmonica en op sax Geeraard Degrootte, Joke Derre met'Rider', 'Kinderverdriet' door Bart Vlaeminck, 'Anxious Day', een rustiger nummer dan wat je van Henk Van Hee zou verwachtten, Nicolas had vroeger ook nog meegespeeld met Weiland en Sam Claeys bracht 'Lost Words', 'Single Mingle' een rapper Ozi One. En als afsluiter, te jong om de voice te winnen, nog enkele jaren wachtten, Karen Vanhulle. Wat een stem heeft dat meisje, 'Rhythm, Drums & Sound'.

De avond zat erop en iedereen bedankte Nicolas, die met een handbeweging tekenen deed, jullie bedankt. Applaus tot en met en dit zou nog verder gevierd worden in de foyer, want tijdens de pauze kreeg Patsy het publiek met moeite uit de foyer. Een tapkraan in de zaal zou geholpen hebben.

(Patrick Stieperaere-Eigen Berichtgeving/Foto: Stippy)
De volledige fotoreportage vindt U hier...
Meer over Concert    Rock/Pop/...    Evenementen    Brugse Bands    
afdrukken Afdrukvriendelijke versie mailenMail permalink naar dit bericht

Reageer via Facebook of twitter

Tweet

Vandaag